سهم من

این همه آرزو برآورده می‌شود. این همه رویا تبدیل به حقیقت می‌شود. این همه آدم می‌خندند. این همه شادی و زیبایی در جهان وجود دارد. من از خودم می‌پرسم: تا کی صبح‌ها به این امید بیدارم شوم که شاید تاریکی زندگی‌ام بمیرد. می‌پرسم: پس من چه؟