تصور خیلی بد از زندگی تو خوابگاه داشتم. ولی الآن نظرم عوض شده. عاشقشم. خیلی حال میده و اینا. البته من همیشه اون گهی که بودم میمونم. ینی هر چقدرم که حال بده و خوش بگذره بازم من همون افسردهی درپیتم که همیشه بودم. ولی خب استقلال از خونواده خوبه. به همهاتون توصیه میکنم برید شهرای دیگه زندگی کنید. همین
به نظر نمیومدافسردگی این وراسرک بکشه
پاسخحذفآن افسردگی مدام که اگر نبود می شدیم، یک مشت دلقک که از سر کول هم بالا می روند. مثل این سریال های تلویزیونی. باشد که این رنج مدام این خوشی مدام را هم همیشه همراه داشته باشد.ـ
پاسخحذف